Ne yazmam gerektiğini bilemediğim günlerdeyim. Malum gündem hepimizin moralini yeteri kadar bozdu. Şu anda sokağa çıkma yasağı ya da gerçek bir karantina söz konusu değil. Ama biz yine de bencil ve cahil mahlûklar olmadığımızdan hem kendimizin hem de başka insanların hayatını tehlikeye atmamak adına 9 gündür evden çıkmıyoruz. Zaruri ihtiyaçlar dışında evimizdeyiz, ihtiyaçlarımızı alıp evimize geliyor ve kendimizi steril hale getiriyoruz.

Dışarı çıkan 3 çeşit insan var diyebilirim. Birincisi, sokağa çıkma yasağı ilân edilmediğinden ve para kazanmak zorunda olduğundan çalışmak durumunda kalan insanlar. Allah yardımcıları olsun.İkincisi tatili ve tenhalığı fırsat bilerek ortalıkta dolanan bencil ve cahil gençler. “Sadece yaşlılar ölüyormuş ben neden eve kapanayım? Bana bir şey olmaz.” diyorlar, ama virüsü ortalıkta taşıdıklarının ve belki de onlarca insanın ölümüne sebep olabileceklerinin farkında değiller. Ne acı. Gelelim üçüncü çeşit insanlara; yaşlılar.

Yaşlılarımız gerçekten inatla dışarı çıkıyorlar ve ne yetkili insanların ne de yakınlarının söylediği hiçbir söze kulak asmıyorlar. Son çıkan yasaktan sonra durumun değişeceğini umuyorum. Bazısı Müslüman olduğu için onlara hiçbir şey olmayacağını söylüyor. Bazıları da evde oturamadığından, sıkıldığından dert yanıyor.

Bazen şahsi imtihanlar olur bu bazen de milletleri hatta bütün dünyayı kapsayan imtihanlar olur. Allah insanı hastalıkla da imtihan eder. Müslümanlar da hasta olur. Yani Müslümanların dokunulmazlığı varmış gibi kendimizi sokaklara atmak gibi saçma bir düşünce olamaz. Evde yapılacak çok şey var, kendimizi oyalıyoruz, ailecek zaman geçiriyoruz. Çocukları oyalamak çok zor olsa da, biraz düşünerek onlara etkinlikler üretmeye çalışıyoruz.Umarım bu zor günler bir an önce geçer. Daha fazla can kaybı yaşamadan bu süreci atlatmış oluruz.