ÇEVRE YOLUNDA SUSKUN ÜÇ KÖPRÜ

Köprülerimiz Gibi Vekillerimiz de Suskun!

 

Tekirdağ’ın çevre yolu üzerinde bulunan 11–12 yıl önce açılması gereken üç köprü var! Bunlar Deli Dumrul köprüleri değil. Hürriyet Mahallesi ile çevre yolu bağlantısı için yapılmış, araç trafiğini rahatlatmak amacıyla hizmete açılması düşünülmüş ama bir türlü açılamamış-açılamamış;  üç suskun köprüdür…

 

 

Şehrimizin önemli insanlarından yazar Şerif Baysalan toprak altına gömülmüş Tarihi Hayrabolu köprüsünü çıkartmak için ölene kadar direndi. Ne oldu? Yüzyıllar önce yapılan, geçmiş ile gelecek ve bugün arasında kültürel, mimari, tarihsel öyküler taşıyan tarihi köprü toprağın derinlerine, üzerinden bir de yol geçirilerek YOK edildi…

 

Dikkatli bir okur, çevre yolu üzerinde yıllarca bekletilen, bir türlü halkımızın hizmetine sunmadığımız üç köprü için aradı. Önce teşekkür etti, diğer teşekkür edenler gibi. Ve sordu bana;

“ Çok güzel izah ettiğin, hizmete açılmamış bu köprüleri anlattığın gazeteyi Milletvekilleri veya ilgili yöneticiler okumuyor mu?” sorusu karşısında ne diyeceğimi bilemedim!

 

Doğrusu, zaman zaman bende soruyorum kendime; yerel basın fazlasıyla görevini yapıyor. Tam da halkımızın ana-öz sıkıntılarına çara olacak şekilde; bıkmadan, üşenmeden yıllardır yazıyoruz. Bu yazılarda ne bir siyasi anlayış, ne bir ticari kaygı ve ne de kendi egomuzu tatmin edecek bir çağrı var.

 

Neredeyse ölene kadar söyleyeceğim şeyi yapıyorum; yaşadığım yere yapabileceğim en iyi şekilde hizmet için yazıyorum…

 

Basın denen kurum, kuruluş; Yasama, Yürütme ve Yargı’dan sonra adı geçen bu sosyal, kültürel güç iyi kullanılamadığı vakit, kullanılıp da iyi okunup anlaşılmadığı zaman; böyle oluyor. Köprüler bitirilmiyor… Verilen sözler tutulmuyor… Halk dediğimiz o büyük topluluk, merkeze konulamıyor…

 

Eğer, halk denen yüce topluluk merkeze konsaydı ne olurdu? Halkın parasıyla yıllar önce yaptırılmış ama plansızlık, gamsızlık, sorumsuzluk nedeniyle unutulmuş olan ÜÇ KÖPRÜ, çürümeye bırakılmaz, Hürriyet Mahallesi’nde yaşayanlara eziyet çektirilmezdi.

 

Eğer halk denen o büyük muhteşem topluluk merkeze alınsaydı, başköşeye konulsaydı, denizin dibinde yaşayıp da denizden uzak bırakılmazdı… Turizmden uzak bırakılmazdı…

 

Deprem dönüşümünü bile tamamlamadan bırakılmış, kendi sığındıkları yerde yaşam mücadelesi veren, büyük çoğunluğunun sahile, denize, plajlara gitmeyip, büyük çoğunluğumuzun deniz, balık kültüründen uzak bir yaşam sürmesi; halkımızın nerelere sıkışıp kaldığının acı gerçeğidir…

 

Kara Yolları 18.ŞUBE ŞEFLİĞİ’NE tekrar soruyorum, yüce halkımız adına; bu üç suskun köprü niçin tamamlanmıyor? Çürümeye mi bırakıldı? Tarihi Hayrabolu köprüsü yerin altına gizlenerek gömülme ayıbı unutturuldu. Yeni kuşaklar bu köprünün güzelliğinden, öneminden haberleri yok!

 

Peki, ama çevre yolu üzerinde çürümeye terk edilen ÜÇ köprü, herkesin gözü önünde, kuşlar için tüneme alanı olarak mı bırakıldı? Eğer öyleyse, ihtiyacı karşılayacak ve başka tarafa yapılacak köprüler için neden bir şeyler yapılmıyor?

 

Türküler bile yapmışız köprülerimiz, çeşmelerimiz adına;

 

Hey hey

Köprüler yaptırdım gelip geçmeye

Çeşmeler yaptırdım suyun içmeye karam

 

Bağlantısı yılardır yapılmayan bu üç köprü, bu türkünün neresinde yer alabilir?

 

“ Köprüler yaptırdım kuşlar tünesin diye! Köprüler yaptırdım, insanlara eziyet olsun diye! “

 

Demeye başlayan insanlarımız var artık; buna ne diyecek Sayın ilgili yöneticilerimiz?