ÇÖLYAK AİLESİNİN MESAJI-ÇIĞLIĞI

 

Tüm dünya bir gün sonra; “ Anneler Günü “ kutlaması yapmaya hazırlanırken, 9 Mayıs günüyse Dünya Çölyak Günü kutlandı. Çoğumuzun haberi olmadığı gibi, Trakya Çölyak ve Sağlıklı Yaşam Derneği Başkanı Bahar Ayşegül Gülcü’nün değerli mesajını görene kadar! Günler, geceler; kısacası adına “Zaman “dediğimiz kavram, çok hızla akıp giderken, diğer insanların sorunlarını; görmemek, duymamak ve bilmemek de zaman gibi akıp gidiyor. Oysa şehrimizde, bölgemizde ve ülkemizde yaşayan Çölyak hastalarının dağlar gibi sorunları var. Çok genel bakacak olursak; sorunu olmayan insan veya kurum yoktur. Ama sorun yaşamsal hale gelmişse; tıpkı Çölyak hastalarında olduğu gibi, seslerini yeterince duyuramıyorlarsa; ateş düştüğü yeri yakacaktır. Yakıyor da…

 

Covit–19 virüsü yüzünden sağlık çalışanlarımıza dört elle sarıldık. Niçin? İnsan yaşamlarını, yakınlarımızı ve bizlerin canlarını kurtaracakları için. Ya Çölyak hastaları; onları kim kurtaracak? Seslerini çıkartan, mücadelelerini sürdürme bilinçleri, iradeleri kurtaracaktır.

 

Bizlerin 1,5–2 TL’ye aldığı ekmeği; 10–20 TL’ye almaları gerekiyorsa; 2 TL’ye ekmek yiyenler bile zorluk çekiyorsa; varın sizler Çölyak hastalarının halini bir düşünün!

 

9 Mayıs Dünya Çölyak Günü nedeniyle Bahar Ayşegül Hanım tarafından yollanan mesajdan anladığım şudur; Çölyak hastalığıyla mücadele etmek oldukça pahalı bir şey. Durumu iyi olanlar ( Ekonomik ve psikolojik) elbette kendi mücadelelerini yapıyorlar. Ya yeterince ekonomik imkânı olmayanlar ne yapacaklar? Tıpkı seslenişlerinde yaptıkları gibi, sadece sloganlara sığınmayıp, ellerinden geleni; yaşamın kutsallığı adına yapacaklar;

 

“ Bizler Kimiz?

Bizler, Türkiye Çölyak ailesiyiz!

Bizler, Trakya Çölyak ailesiyiz!

Bizler, özeliz ve güzeliz.”

 

Dünya ve Türkiye insanı; “ Evde Kal!  “ sloganlarıyla virüsü yenme politikaları izlerken, Çölyak hastalarının durumu daha da ciddiyet-önem kazandı. Maalesef; glütensiz gıdalara ulaşmaları, temin etmeleri çok zor! İşsiz Çölyak hastaları var. Yerel yönetimler, her alanda kendi başarılarını, hizmetlerini öne çıkarma telaşındayken, ÇÖLYAK hastalarının bu seslenişini, çığlığını da duymaları gerekiyor…

 

Yaşam; her insanın en temel hakkıysa; onları yaşatmak, yaşamda kalmalarını sağlamak da; devletimizin, kurumlarımızın en temel görevidir. Trakya Çölyak ve Sağlıklı Yaşam Derneği Başkanı Bahar Ayşegül Gülce’nin seslenişini, ekonomik ve sağlık durumu oldukça kötü olan hastaların çığlığını; lütfen duyun; sayın yöneticiler; değerli efendiler…

 

BAŞKANIN BU GÖRÜNTÜLERE İHTİYACI MI VAR?  

 

İskele Caddesi ile Cumhuriyet Meydanı buluşma noktasının sol tarafındaki viran park Süleymanpaşa Belediyesi tarafından yeniden düzenleniyor. Muhtemelen bu yazım yayınlandığında düzenleme bitmiş olacak. Yürüyüşlerimi sıklıkla o yöne yapıp, gelişmeleri de görme fırsatını yakalıyorum.

Günlerden bir gün, resmi araçların ve telaşın bol olmasından yola çıkarak Başkan burada olmalı dedim. Yanılmamışım! Maskesi yüzünde, takım elbisesiyle elinde bir metre, çalışan işçilere yol-yordam gösteren bir başkan; Cüneyt Yüksel… Olacak iş mi diye baktım! Ölçtüğü yerin doğruluğunu, yapılacak olan çalışmanın yönlendiriciliğini yapıyor. İşçilerin yanında ne bir mimar, ne bir mühendis gördüm. Onlara yön vermeye çalışan Başkan ve elinde ölçüm işine yarayan bir metre. Adımlarımı biraz yavaşlatınca işi anladım; Başkanın fotoğrafçısı araçtan inmiş koşa koşa gidiyor; Başkanı iş başında çekecek. Oysa en değerli reklâm; yapılan işin niteliği; mimari, mühendislik ve halktan tarafı değil midir?

 

Bu yazıyı hazırladıktan sonra birkaç gün geçti. Park alanına gittim. Olması gereken bir güzel park! Tanıtımında hiçbir fotoğrafa ve şova ihtiyacı olmadan kendini anlatacak yüreklilikte, kuşlar da, o parkı kullanan insanlarda , “ işte budur; olması gereken, insanı ve doğayı anlatan bir iş yapmışlar” diyebileceğimiz bir eser…