DEVLETİMİZ VAR OLSUN

Bir arkadaşımız anlatıyor…

“Göz doktoruna gittik.

Göz doktorumuz, iki yıl geçen gözlüklerimizin camlarını değiştirmemizi isteyerek bir rapor düzenledi.

Biz de gözlükçüye gittik.

Çerçeve değiştirme hakkımız da vardı.

Fiyatları sorunca geri adım atmak zorunda kaldık.

Çerçeveyi de almaktan vazgeçtik.

Neden?

Çünkü çerçeveye 500 TL, camlara da 500 TL olmak üzere 1000 TL fiyat teklifi aldık.

Devlet ödemiyor mu? Diye sorduğumuzda ise “devletin ödediği rakam 50 TL” cevabını aldık.

Birkaç gözlükçü dolaştık.

Daha ucuzu var mı? diye araştırma yaptık.

Araştırmamızın sonucunda bir gözlükçüden çerçevemizi vererek, 50 TL’lik farkı da katarak 450 TL’ye gözlük camlarımızı yeniledik.

Hikaye böyle.

Hani askerlikte derler ya, yemek yediğimizde; “Devletimiz var olsun, milletimiz sağ olsun”

Az ama öz.

50 TL’ye de şükrettik ve gözlükçüden ayrıldık.

Gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Şimdi daha iyi görüyor.

Benim gözlüğüm çok kıymetlidir.

Onu pamuklara sarıp uyumaya başladım.

Kırılır diye ödüm kopuyor.”

MARKETTEN BOŞ DÖNDÜLER

Bir müjde aldık.

30’a yakın üründe indirim olacak.

Hatta talimat, bizim kurduğumuz marketler para kazanmasın şeklindeydi.

Pazartesi sabahı, marketin önüne gittik.

Bir çok kişi Pazar arabalarıyla gelmişti.

Ancak çoğu boş döndü.

Zira 30’a yakın üründe indirim yapılacağı söylenmesine rağmen, indirim yapılmamıştı.

Vatandaşlar, birkaç indirimli ürünü alarak oradan ayrıldı.

Dünyanın en güzel reklamı yapılmıştı.

Niye?

Vatandaş, artık üç kuruşun hesabını yapar oldu.

Market market dolaşıp en ucuz ürünü almaya çalışıyor.

Haksız mı?.