AYVASIL MEVKİİ İÇİN DAHA DUYARLI OLMALIYIZ

[responsivevoice_button voice=”Turkish Female” buttontext=”Oku”]

 

Uçmakdere ile Yeniköy arasında bulunan Ayvasıl mevkii, Tekirdağ turizmin en gözde olacak yerlerinden birisi… Şu an, yamaç paraşüt iniş sahası ve dernek mahalli olarak kullanılan bu yerin tam kapasiteli, istenildiği gibi değerlendirilememesi kurumlarımız arasında ki iletişim eksiklikleri, kör siyasi kuşkular, kavgaların toplumumuz adına bir araya gelmemesinin de sonucudur.

 

Belediye muhalif partidense, devlet kurumlarıyla uyumlu çalışıp halkın gözünde en onurlu teşekkürü almak yerine, birbirlerinin işlerini yavaşlatmak, engellemek neredeyse kaçınılmaz bir duruma dönüştü.

 

Tekirdağ Süleymanpaşa Sahil “Yürüyüş yolu” projesinde henüz bir yol alınamaması, Değirmenaltı ile Tekirdağ Merkezi arasında yapılması gereken çok önemli kültürel,ekonomik ve sosyal gelişmeleri geriye itilmesine neden oluyor.

 

Atıl durumda bekleyen iki iskelemiz var. Birisi cezalı, diğerinin akıbeti belli değil (Şaraphane iskelesi)

 

Biz yine Ayvasıl Mevkiine dönelim. Buraya OTELLER yapılacak, gelen sporcular ve turistler ağırlanacaktı! Ne oldu bu projelere? Henüz suyu bile getirilmemiş, var olan yamaç paraşütçülerin sorunlarına gerekli özeni göstermemiş durumdayız.

 

Yamaç Paraşüt Sahasına; Ayvasıl Mevkiine inen yolun yarısı asfalt; yarısı ise TOZ DUMAN içinde… İnsan, şaşıyor kalıyor bu işe! Tekirdağ’ın tanıtımı, turizmi, kültürel ve sosyal hayatının yanında yamaç paraşütü gibi çok saygın bir hava sporun yapılmasına yeterli katkıyı verememek; büyük bir gaflet ve delalettir…

 

Yamaç Paraşüt sahasının tuvalet sorunu var. Su sorunu var. Yol sorunu var. Otel sorunu var. Peki, ama bu kafalarla mı Tekirdağ’ın turizmini, sosyal ve kültürel hayatını destekleyeceğiz?

 

HALKI SAHİLE İNDİRMEK BU KADAR ZOR MU?

 

Halk dediğimiz kişiler; kimseler kimlerdir? Tekirdağ’da yaşayan herkes; Aydodu, Çınarlı, Zafer, Ortacami,100.Yıl Mah. Hürriyet şehrimizin tüm mahalle ve sokaklarında oturan, yaşayan herkesten söz ediyorum. Kısacası 200 Bin nüfuslu kentin, büyük çoğunluğunun şehir merkezine, şehrimizin sahiline çıkmadığı; ÇIKAMADIĞI gün gibi güneş gibi ortadadır.

 

Şehir nüfusunun % 10’nu sosyal hayatın içine çıkartmayı başarsak, esnafımızın yüzü güldüğü gibi, şehir insanımızın hastalıkları, sıkıntıları bile azalacağı mümkünken; niçin yapılmaz?

 

Soruyu biraz daha toparlayıcı sorayım! Bu insanlar niçin dışarı çıkmaz? Sahile inmek niçin bu kadar zordur?

 

Açılıştan açılışa koşan siyaset insanlarımız, kurum yöneticilerimiz her türlü kurnazlığı bilir, uygular da bu konuda gerekli araştırmayı niçin yapmaz?

 

Sahile inecek bir ailenin o gün veya gece, yapacağı sosyal faaliyetin karşılığı oldukça pahalı da ondan… Tuvalet paralı! Su paralı! Çay, orta halli bir aileyi dahi zorlayacak cinsten… Torunlarını çocuklarını yanına alıp her akşam sahile, herhangi bir mekâna gidecek dört kişilik bir ailenin o gece ödeyeceği ücret,50 TL’den aşağı kalmayacaktır. Yaklaşık 1500–2000 TL geliri olan bir insanın her akşam, her gün dışarı çıkması mümkün mü?

 

Peki, ama içeriye; evlere ve kahvelere hapsettiğimiz insanımızın kendine, şehrimize faydası nedir? Hiçbir şey! Hareketsiz kalan insanın ruhsal ve bedensel huzurunun da olması mümkün değil. İnsanımızın beslenmesi hamur ağırlıklı, günde bir iki simitle sahilde duran bir insanın alacağı keyif, huzur da yeterli olamayacaktır.

 

Balık ekmek yemenin bile lüks olduğu bu zamanda, Tekirdağ insanı sahiline, çarşılarına çıkmıyor; çıkamıyor. Bunun sebebi, sorumlusu kimse değil. Bedeli ödeyen ise; hepimiz… Hızla boşalan dükkânlar, borcunu ödeyemeyen esnaf ve yüzleri gülmeyen; konu komşu…