BİSİKLETLER ve SERÇELER GERİ DÖNDÜ

     Kıpırtısız bir tabiat düşünülemez bile. Hiçbir şeyin olmadığı gibi görünen yerlerde bile sesler vardır; kimisi cümbüş-cıvıltı misali, bazıları da fısıltıların korusu halinde…

 

Sabah balkonda otururken duydum karşıki damdaki serçelerin sesini. Baba serçenin etrafına toplanmış yavrular, yetişkinliğe adım atmak için gün sayıyorlar. Yuvadaki alışkanlıklarını halen devam ettirmek istiyorlar; durmadan babaya kanat çırpıp ondan yiyecek istiyorlar. Baba serçe her şeyin farkında; tabiatın kanunlarının hiç eksiksiz uyguluyordu; artık onlara yiyecek vermek yerine bedin dilinle şunu söylüyordu;

 

“ Kendi yiyeceğinizi kendiniz bulmalısınız çocuklar! Her tarafta küçük kırıntılar var; kanat çırpma özgürlüğünüz elinizde. Yeni yaşamınız kutlu olsun.”

 

Yavru serçeler henüz uçmaya başlamış, baba serçenin etrafında kendi muhteşem çığlıkları-cıvıltıları içinde bir gün daha başlamıştı. Serçelerin nüfusunun azalması, dünyanın ağır ağır hastalanmasının da sebebi olabilir. Bilim insanları öteden beri gündeme getiriyorlar;

 

“ Buzlar eriyor! Ozon tabakası deliniyor! Ormanlar hızla azalıyor. Zehirli gazlar ve fabrika atıkları, okyanusları, denizleri kirletiyor. Yüzlerce hayvan nesli yok oluyor!”

 

Bilim dünyası ve duyarlı insanların haricinde bütün bu GERÇEKLER kimin-kimlerin umurunda? Varken birbiriyle dalaşmak, kavga etmek ve birilerinin güdümünde, büyük sürünün kargaşası içinde kaybolup gitmek…

 

Sahile indiğimde bir başka sevinci yaşadım. Aynı gün, serçelerin geri dönüşünü, en azından şehrimizdeki nüfuslarının az da olsa artıp, bizlerin arasında YAŞAM mücadelesi vermeleri; kaçınılmaz bir sevinç-coşku… Bisikletleri görünce de aynı neşeyi-coşkuyu hissettim…

 

Büyükşehir Belediyesi’nin bu şehirde başlattığı en güzel hizmetlerden birisidir BİSİKLET İSTASYONLARI kurulması. Estetik görünüşlerinin yanında doğaya hiçbir zararları olmadıkları gibi insan sağlığı için değerli bir spor araçlarıdır bisikletler…

 

 

Serçelerin, bisikletlerin geri dönüşüne yeterince sevinememişken biraz yürüdükten sonra Özgürlük ve Barış Parkı ve civarına geldim. Burada da büyük dönüşümler var. İnsan merkezli; gençleri anlama, tanıma ve onların eğlenmelerine katkı vermek adına açılan dinlenme parkları, yenilenen ahşap oturakların yanında kay kay parkı, Osman Tabak zamanında yapılan açık hava tiyatrosu ve yeniden geri dönen canlı gece müzikleri; gençlerimizin, şehir halkımızın büyük teveccühünü kazanıyor.

 

Hizmet etmenin şanı, şehirleri, insanları, doğayı; kısacası yaşamı sevmenin, özümsemenin içinden-ÖZÜNDEN gelirse tadına doyum olmaz… Yöneticilerin yardımcıları, birlikte yol aldığı arkadaşları ve çalışanları bu meselenin bilincindeyse, yapılacak hizmetler insan merkezli-gençlik önceliği taşıyorsa inan bana şehre çok şey geri dönecek;

 

“ Serçeler, bisikletler” gibi “ Huzur, neşe, eğlence, mizah, düşünce, bilinç” de geri dönecektir… Bu dünyanın geçmişinde yaşanan mimari, sanat, felsefe, şehircilik coşkularının en güzel örnekleri bizim topraklarımızda da yeşerdi, yaşam bulup izler bıraktılar.

 

Şimdi, bizlere bırakılan o izlere el uzatıp, onlarla aramızda; bağlar, köprüler kurmalıyız. Gençlerimizi, insanımızı, evlere, bencilliklere, küskünlüklere, asoyalliğe itmeden; yaşama çağırmalıyız; serçelerin neşesini, coşkusunu hissettiren yaşamlara…