DİKKATSİZLİK(!)

Her işi olduğu gibi bu işi de dikkatsizlik mahvediyor.

 

Vurdumduymazlığa dikkatsizlikte eklenince tehdidin boyutu artıyor.

 

Bir kişi kendini umursamayacak kadar vurdumduymaz ise başkalarını neden umursar ki?

 

Peki, bu kişi bu kadar umursamaz nasıl oldu?

 

Hayatı boyunca bunun yanlış olduğu anlatılamadı mı?

 

Hiç bir şey öğrenmedi mi?

 

Nasıl yetişti?

 

Kimler yön verdi?

 

İşin daha da kötüsü kendisi kimlere örnek oldu?

 

Bu salgınla birlikte geçmişten almamız gereken derslere bir örnek daha eklendi.

 

Kendine zararı olan insanların diğerlerine zararı olmadığını söylediğimiz günler geride kaldı.

 

“Kendi halinde” lafı artık maalesef ki “hükümsüzdür.”

 

***

 

Önceleri umursamadığımız birçok şeyin ne kadar önemli olduğunu gördük.

 

Zararı olmayan ancak fayda da görmediğimiz şeylerin bazı durumlarda nelere yol açacağını tespit ettik.

 

Kendi hastalandı diye etrafa hastalık saçmaya çalışanlara da şahit olduk.

 

Bireyin kendini ve dolayısıyla toplumu önemsemesinin önemini hatırladık.

 

Bu ince çizgide oynama olursa sonuçlarının ne kadar ağır olacağına şahit olduk.

 

***

 

Haberlerde izlediklerimizden bahsediyorum.

 

Ateşi olan bir aile büyüğünü hastaneden kaçıranlar da oldu.

 

Hasta olduğunu bildiği halde toplu alanlara girenlerde var.

 

Kendini düşünmeyenin toplumu hiç düşünmediğini çok net tespit ettik.

 

Bir kişinin kendine vereceği zararın neticesinin bulunduğu topluma olduğunu yeniden keşfettik.

 

Umursamaz olmanın hiç artısı olmayacağını gördük.

 

Onun boşvermişliğine biz de dahil olunca olayların ne kadar büyüyeceğine şahit olduk.

 

Sonuç olarak toplumun en ufak bireyinin de eğitimli olmasının ne kadar önemli olduğunu bu şartlar da maalesef ki bir kere daha tespit ettik.

 

İşin gerçeği dikkatsizliği af edebiliriz de, vurdumduymazlığı affetmek olmaz.

 

Saygılar…