TEKİRDAĞ’IN YAMAN HALLERİ–427

ODALAR, BİRLİKLER, DERNEKLER; NEREDESİNİZ?

——————————————————————-

 

Tekirdağ Süleymanpaşa Merkezi, esnaf yönünden erimeye devam ediyor. Bu erimede; en üstten en alta kadar herkesin sorumluluğu var. Bu sorumluluğu en azından şimdi hatırlamak gerekmez mi?

 

Derneklerin düştüğü duruma bir bakın? Küçük; Yani Basit Usul Esnafa fatura, fiş satmaktan bir de onların üç ayda bir gelen faturalarını işlemekten başak bir şey yok. Hepsi, gelir elde etmek; bir tüccar mantığı ile kuyruğu kurtarmak adına…

 

Bakıyor musunuz etrafa; birkaç yılı aşan, kök salan, açıldığı yeri zenginleştiren kaç esnaf var diye? Bakmaya, görmeye cesaret ister!

 

Ya Esnaf Birlikleri? Kayıt memurluğundan öte hiçbir çözüm önerisi sunmayan; sunmaktan kaçınan; koltuğuna sımsıkı yapışmış memurlardan öteye geçme lüzumunu görmüyorlar mı? Cumhurbaşkanı bulduğu her fırsatta, neredeyse bütün kurumların yöneticilerine, memurlarına sesleniyor; “ Halkı şamar oğlanı sanmayın!”

 

Ya esnaf? Bu halkın ta kendisi değil mi? Niçin, yıllardır eriyen biten, tükenen, nice dükkânı kilit vurulurken doğru çözümleri üretip, gündeme getirmediniz?

 

Çözüm mü? Bu işin birkaç ayağı olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Bir defa; büyük marketlerin açılış ve kapanış saatlerinden tutun da, araç park yerlerinin olup olmamasına kadar; bir parça denetler, kuralları, kanunları getirir uygularsanız; Bir bakmışsınız ki yüzlerce esnaf NEFES alır.

 

Olamaz mı? Bal gibi olur da; rahat koltuklardan kalkacaksın, ütülü pantolon ve ceketi kırıştırma zahmetine gereceksin! Olacak iş mi?

 

Sanırım; bu tükeniş eninde sonunda esnafı isyan ettirecek; derneğe de, birliğe de, odaya da gereken saygınlığı, özeni göstermeyecek! Diyeceksiniz ki; şimdi; uğruyor mu odasına, derneğine? Zorunlu olmadıkça; asla…

 

Böyle mi olmalı? Geçtiğim caddelerde ki boş dükkânlardan tutun da, açılınca neredeyse kaç ay sonra kapanacağını tahmin ettiğimiz esnafa kadar; hepsi büyük bir hüzün, zaman ve milli servet kaybı; bir parça vicdan ve akıl; rica ediyorum; bu şehir esnafına, bir soluklanma…

 

HER ŞEY ENGELSİZ YAŞAMAK ADINA

——————————————————

 

Ne kadar büyük sözler söylesek de eyleme geçmiyorsak; engellilerin işi zor; oldukça zor… Engelli olmayanların dahi yürümekte, gezmekte veya zorunlu ihtiyaçlarını gidermede zorlandığı bir şehirde; şehirlerde yaşıyoruz…

 

Oysa sadece şehrimizde bile binlerce engelli insan; şehir meydanlarına, caddelerine çıkamama hüznünü, acısını, sancısını yaşıyor.

 

Engellileri bir parça düşünen insanlar halen var. Derneklerimiz, kurumlarımız son yıllarda biraz daha duyarlı olmaya, seslerini, soluklarını duyurmaya başladılar. Bu sesler çoğaldıkça daha güzel, faydalı şeyler de olmaya başladı.

 

Görüyorum ki, engelli insanlarımıza birer birer alınan engelli araçları, onları sanki hiç olmadıkları, kabul edilmedikleri bir dünyaya; şehir meydanlarına, bizlerin arasına çıkmalarına imkân sağlanıyor. Bu oran, aramıza katılan engelliler henüz çok az durumda.

 

Onların bitmeyen sorunlarını bilen, gören duyarlı insan ve kurumlarımızın 2 ARALIK 2018 tarihinde; “ Destek Ol Gerçek Olsun” duyuruları, çağrıları geniş yankı uyandırmaya devam ediyor.

 

Bu etkinlik, bisikletçilerin; bisiklet sürücü insanlarımızın, sporcularımızın büyük bir heyecanla katılacağı ciddi bir şölene, birlikteliğe dönüşecek.

 

Şöyle söylüyorlar; “ Engelsiz bir dünya için adım atabilen herkesi bekliyoruz”

 

Herkes; bu şehre, şehir insanına, kendine önem veren herkes; sahil dolgu alanında; 2 Aralık 2018 günü, saat; 12.00 da bekleniyor… İçinde bir parça, küçük, minnacık sevgi, hareket ve sorumluluk olan herkes…

 

Sahil Dolgu Alanı başlangıç noktası olup, Namık Kemal Stadı ise bitiş noktası olacaktır. Şimdiden, destek olan herkesi kutluyorum; oldukça onurlu bir iş…